''Με λύρες το τελευταίο αντίο στον χαμογελαστό χοροδιδάσκαλο ''

''Θρήνος και σήμερα'' 

Θρήνος και σήμερα στα Ανώγεια μετά το διπλό φονικό.Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου εγινε η κηδεία του 63χρονου μαντιναδολόγου και δασκάλου χορού Λευτέρη Καλομοίρη, ο οποίος έπεσε νεκρός το βράδυ του Σαββάτου από μία σφαίρα, όπως έδειξε η ιατροδικαστική εξέταση, ενώ χθες κηδεύτηκε ο 32χρονος Γιώργος Ξυλούρης.

Η ανάρτηση του γιου του Λευτέρη για τον άδικο χαμό του πάτερα του....

Πλήθος κόσμου στο ύστατο χαίρε στα  

                       

                       

Διάβασε εδώ :

Τί συνέβη το μοιραίο βράδυ που βύθισε στο πένθος τα Ανώγεια

Με ξεναγό τον Γιάννη ολα ειναι όμορφα (βίντεο)

Βόλτα με το αμάξι του Γιάννη 

Τον γνωρίσαμε μέσα απο το προσωπικό του κανάλι στο YouTube και αφήνουμε να σας συστηθεί...


Mε λένε Γιαννη Κουρτεσογλου ειμαι EΈλληνας ομογενής απο την Κωνσταντινουπολη.
Εχω γεννηθεί το 1981 και μένω μόνιμα με την οικογενεια μου στην Κωνσταντινουπολη.
Mετα την αποφοίτηση μου απο το Ελληνικό σχολείο της Κωνσταντινουπολης ''Ζωγράφειο Λύκειο '' αποφάσισα να ασχοληθώ με τον τουρισμό.
Tο 2001 έλαβα το πτυχίο διπλωματουχου ξεναγού στην ελληνική γλωσσα απο το υπουργείο τουρισμού και πολιτισμού της Τουρκίας και απο τοτε ξεναγώ τους Έλληνες επισκέπτες στην Κωνσταντινουπολη, Καππαδοκία, Μαυρη Θάλασσα, τα παράλια στην Σμύρνη και γενικά σε διάφορα μέρη της Τουρκίας.

                   

                  

Ματθαίος Τσαχουρίδης: ''Εύχομαι να το αγαπήσετε και να το χορέψετε…''

Με νέα,μοναδικη δημιουργία και πάλι ο Ματθαίος 

Με μια διαφορετική μουσική εκτέλεση του ποντιακού χορού

Εμπροπίσ’ ή αλλιώς Κοτσιχτόν Ομάλ από την περιοχή

της Κερασούντας του Πόντου μας ήρθε πριν λίγες ώρες ο αγαπημένος όλων Ματθαίος στο προσωπικό του κανάλι στο youtube

απολαύστε το...



                                             

Πόντος: Ενας τόπος φορτωμένος με μνήμες και ιστορία

Οι άνθρωποι,η ιστορία

το φαγητό,η Παναγία Σουμελά 

τα παρχάρια,η Αμάσεια...

Άξενη θάλασσα που έγινε Εύξεινος Πόντος και σήμερα Karadeniz δηλαδή “μαύρη θάλασσα”. Για πολλούς συμπατριώτες μας ένα οδοιπορικό στα παράλια του Εύξεινου Πόντου αποτελεί ένα σεργιάνι μνήμης σε πατρίδες που μπορεί να είναι πια σβησμένες από τους χάρτες, αλλά παραμένουν ζωντανές στις καρδιές τους. Τα βάθη της Τουρκίας αποτελούσαν ανέκαθεν για τους Έλληνες μια περιοχή τόσο φιλική και γνώριμη όσο κι οι ακτές της αχανούς αυτής χώρας στη Μεσόγειο.

Από τη πτήση μέχρι την επιστροφή μας, οικείες φάτσες και χειρονομίες και εκφράσεις… Αν έκλεινα τα αυτιά μου θα μπορούσα να πω ότι βρισκόμουν σε ελληνικό περιβάλλον. «Γιουνανιστάν» απαντούσαμε σε οποιαδήποτε ερώτηση και τους έβλεπες να